Motormuizen in Vietnam

Alweer even geleden dat we van ons hebben laten horen dit komt met name omdat we erg druk zijn met motorrijden, route bepalen, slaap plaatsen zoeken en nog wat dilemma's die bij onze motorrit komen kijken. Tja het gaat allemaal niet helemaal van zelf zullen we maar zeggen. Maar goed vandaag op deze helaas sombere, grijze, regenachtige dag (geen weer voor het strand dus) heb ik mooi even de tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze gebeurtenissen. Onze laatste maand is alweer in gegaan en ruim twee weken geleden zijn we begonnen aan onze motorrit door Vietnam.
De wekker gaat vroeg voor ons in het kleine donkere hotelkamertje in Ho Chi Minh. Met kriebels en ook wel een beetje spanning in m'n buik word ik wakker, vandaag gaat onze eerste lange motorrit beginnen. Na eerst een heerlijk broodje te hebben gegeten bij onze favoriete ontbijt zaak ABC bakkery, installeren wij ons met onze rug tassen op de motorbikes, wij zijn klaar voor vertrek! Deze eerste rit is van Ho Chi Minh naar het kustplaatsje Vung Tau en ligt op ongeveer 90 km, wat met onze motorbikes in drie uur te rijden moet zijn. Mits je natuurlijke de juiste route blijft rijden en dit was bij ons helaas niet het geval. Vanaf google maps, ons gps systeem tijdens deze reis, lijkt het allemaal zo eenvoudig, maar eenmaal op de weg blijkt dit toch iets lastiger. Na een enorm stuk van ongeveer 20 km te hebben omgereden komen we na ongeveer vier uur rijden, in plaats van de geplande drie uur, uiteindelijk aan in Vung Tau. Beide vrij moe van het rijden en de weg zoeken vinden we gelukkig snel een goed hotel kamertje, waar we even bijkomen van onze eerste rit. De vrijheid van het zelf rijden is absoluut fijn, maar het is zeker een stuk intensiever dan dat we gedacht hadden. Vung Tau is voor ons niet zo'n bijzondere kustplaats, maar is wel zeker geliefd bij de Vietnamezen vakantiegangers en die zijn er dan ook volop aanwezig. Best apart hier zo als westerse toerist tussen te lopen. Alle restaurantjes zijn ook gericht op de Vietnamezen bezoeker en hebben niet allemaal een Engelse menukaart, dit maakt het extra spannend iets van de menukaart te kiezen! Na twee nachtjes in Vung Tau maken we onze motorbikes opnieuw gereed voor onze volgende tocht die naar de kustplaats Mui Ne gaat. Dit is een wat langere rit van ongeveer 190 km en moet volgens die beschrijving in zes uur te rijden zijn. Dit is ons aardig gelukt alleen reden we een groot deel van de route over een grote drukke snelweg. Hierbij werden we telkens bijna omver gereden door enorme vrachtwagens en bussen. Ook werden we gek van het continue claxonneren van iedereen op de weg, nee geen ontspannen rit met prachtig uitzicht helaas.
De naam Mui Ne is eigenlijk de naam van een stadje ten noorden van de badplaats waar wij zijn gestopt om een aantal dagen te genieten van het strand. Deze badplaats voor Mui Ne dus, is niet groot maar wel erg toeristisch en zeer geliefd onder de Russische badgasten. Alle menukaarten staan hier dan ook in het Vietnamees en Russisch geschreven, wil je een Engelse vertaling dan zul je er vaak naar moeten vragen aangezien 90% van de gasten Russisch is. Russen zijn in onze ogen vrij asociaal, luidruchtig en niet bepaald geïnteresseerd in de niet Russische reizigers, waarschijnlijk omdat ze vrijwel geen Engels spreken. Dus ja deze Russen in overvloed geven ons nou niet bepaald het gevoel van een gezellige ontspannen backpackers sfeer. Dit is jammer, maar de zon schijnt het is heerlijk weer, we hebben een mooi strand op loopafstand en slapen in een fijn hotel, dus die russen moeten we maar voor lief nemen en de gezellige sfeer zelf maken.
Omdat er eigenlijk iedere dag veel wind staat in Mui Ne is het voor de liefhebber perfect om te wind of kite surfen. Wij hadden zelf niet de behoefte één van de twee watersporten uit te proberen, maar lekker vanaf de luie strand stoel toekijken is ook niet verkeerd.
Eén van de toeristische natuurwonderen in Mui Ne is de Fairy stream. Aangezien dit natuurlijk klinkt als een sprookje, moesten wij hier wel even een kijkje nemen. Wat begon als een tocht door het riool eindigde in een prachtig mooi rood gekleurd landschap. Oke het was geen sprookje met elfjes en kabouters, maar wel een mooi landschap met grazende koeien en struisvogels, dan wel achter een hek maar toch!
Gelukkig lagen alle russen te bakken aan het strand en hadden wij de Fairy stream bijna voor ons zelf, ha lekker rustig!
Ook staat Mui Ne bekend om zijn rode en witte zandduinen, omdat wij zo ongeveer om de hoek wonen van de Nederlandse witte duinen hebben we alleen een bezoek gebracht aan de rode duinen. We besloten er eind van de dag naartoe te rijden om daar, hoe romantisch, de zonsondergang te bekijken. Uiteraard was ook van deze plek weer een toeristische trekpleister gemaakt met tientallen restaurantjes beneden aan de duinen. Maar op zich zelf waren de rode duinen wel geinig om te zien, vooral het rode kleurtje van het fijne zand maakte het bijzonder. Waarschijnlijk als je ooit door de woestijn hebt gelopen vind je dit geen reet aan, maar wij vonden het wel grappig deze rode zandbak. Vooral om als kleine kinderen doorheen te rennen, kruipen en springen om vervolgens drie dagen later nog op de meest vreemde plekken rood zand tegen te komen.
Helaas kwam ook aan deze pret een einde en gaan we onze motorrit voortzetten naar de volgende bestemming. Aangezien onze motorbikes nu al aardig wat uurtjes gereden hebben en ze niet meer de jongste zijn was het verstandig ze voor onze volgende rit een service beurt te geven. Dit hield in olie verversen, nieuwe remmen en een nieuw stuk uitlaat pijp. Nu zul je hier in Nederland flink voor moeten dokken en je scooter minstens een dag kwijt zijn voor reparatie. Gelukkig zijn wij hier nu in Vietnam en kost dit geintje slechts een paar dollar en een uurtje wachten, goed te doen dus!
Met de tassen weer achterop gebonden rijden we vanuit Mui Ne naar Dalat, een plaatsje in het binnenland tussen de bergen. Dit is ongeveer 175 km rijden, maar doordat een groot deel van de weg slecht was en vol enorme gaten zat hebben we er toch wel zes uur over gedaan. Ondanks dat de weg slecht was hebben we wel een mooie rit gereden zo door de bergen met prachtig uitzicht als beloning. Wouter begon het rijden wel een beetje zat te worden, aangezien hij door zijn lengte en de backpack erbij ook niet zo comfortabel zat op de voor hem ook wel wat kleine motorbike. Maar gelukkig was het nog maar een paar uurtjes rijden tot onze volgende bestemming Dalat was bereikt. Dat we door de bergen reden en steeds hoger zaten was niet alleen te merken aan het uitzicht, maar ook aan de temperatuur. Bibberend in onze korte broek en t-shirt reden we Dalat binnen. Jeetje wat een verschil in temperatuur met Mui Ne, snel maar onze lange broek en vest aangetrokken. Naast dat het er dus best fris is, voor ons althans als je van 35 graden naar 22 graden gaat, lijkt Dalat ook wel net een soort klein Zwitserland met zijn bergweggetjes en naaldbomen. Er is zelfs een kabelbaan en rodelbaan, beide uiteraard zelf ervaren en dit was best leuk om te doen op een plek waar je het niet direct verwacht. Ja hier in Dalat ben je wel even het gevoel kwijt dat je in Azië bent, maar dat maakt het ook wel weer veelzijdig. Na een aantal dagen aan het strand te hebben geluierd waren we wel toe aan iets meer spanning en sensatie. We besloten een canyoning tour te gaan doen. Hierbij ga je abseilen vanaf watervallen en free jumpen in het water. Dit klinkt allemaal heel stoer, maar toen ik eenmaal bovenaan de waterval stond vond ik het vooral erg hoog en eng. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden dus natuurlijk ben ik naar beneden gesprongen en wauw wat was dit gaaf! De groep bestond uit tien mensen en een super enthousiaste guide. In totaal zijn we vier keer via abseilen naar beneden gegaan, twee keer achterste voren via een soort waterval glijbaan naar beneden gegleden en hebben we een aantal keer een vrije sprong gemaakt van vier, zeven en elf meter. Oke om eerlijk te zijn heb ik die van elf meter over geslagen, dit was mij toch iets te hoog. Wouter niet die is geloof ik wel vier keer naar beneden gesprongen. Ja wauw dit was echt een waanzinnige dag, waarvan we allebei volop genoten hebben. Uiteindelijk wel wat bibberend van de kou in onze natte kleren, maar daar maakte de warme douche in ons hotel snel een einde aan.
We hebben ons absoluut vermaakt in het berg stadje Dalat, maar met temperaturen in de avond van rond de 14 graden waren we de kou ook wel weer een beetje zat. Op naar een warmer stukje Vietnam, waarbij we onze lange broeken weer onder in onze tas kunnen stoppen.
Onze volgende bestemming werd Nha trang aan de kust op zo'n 140 km rijden vanuit Dalat. Ondanks dat 140 km niet heel veel lijkt was dit wel een pittige rit door de bergen en ook koud vooral. Nee nu was het niet meer fris, maar echt koud met bovenin de bergen dichte mist. Nee van heerlijk zonnig zomer weer tijdens een motorritje door de bergen was helaas geen sprake. Maar het landschap en adembenemende uitzicht maakte alles goed! Eenmaal in de buurt van Nha trang kwam de zon weer tevoorschijn en werd het langzaam aan steeds warmer.
Nha trang is met zijn enorme resorts, brede boulevard en drukke autoweg wel even wat anders dan onze tot nu toe bezochte Aziatische badplaatsen. Ook hier zijn weer volop russen aanwezig en het relaxte backpackers sfeertje is ver te zoeken. De eetgelegenheden zijn hier ook weer op russen gericht en ook vrij prijzig, nee helaas voelen wij ons hier niet echt thuis.
Ook vragen wij ons zelf af hoe we ons reisschema nu verder willen invullen aangezien de tijd snel gaat en we nog maar een maand over hebben. De volgende bestemming zou Hoi An zijn op 550 km ten noorden van hier. Dit is drie dagen rijden, waarbij het weer steeds koeler en natter wordt naarmate je noordelijker gaat, of we kunnen een bus nemen die ons samen met de motorbikes in 10 uur naar Hoi an brengt. Dit laatste klinkt ons aangenamer alleen blijkt het voor de motorbikes alleen al 50 dollar te kosten en door de drukte zouden we ook nog eens vier dagen op onze motorbikes in Hoi an moeten wachten, omdat ze niet bij ons in de zelfde bus kunnen. Dit zien we dus eigenlijk ook niet zo zitten door het prijskaartje en het lange wachten, dus besluiten we de motorbikes hier in Nha trang te gaan verkopen. Er zijn hier alleen amper andere backpackers dus het verkopen wil voor geen meter lukken. Het levert ons alleen maar gezeur en slechte humeuren op. Dit moeten we natuurlijk niet hebben tijdens onze vakantie, tijd voor ontspanning! We zochten een spa op hier in de buurt welke ontspanning aanbood door middel van je te laten onder dompelen in een modder bad. Jawel een modderbad, dit zorgde uiteraard voor veel lol waardoor we ons motor dilemma even vergeten waren.
Uiteraard kwam dit 's avonds weer ter sprake, want we moeten nu eenmaal iets gaan besluiten. En daar was de oplossing dan, beide hebben we eerlijk gezegd eigenlijk niet zo'n zin meer in Vietnam. Niet dat het geen leuk land is, we hebben absoluut genoten, veel leuke dingen gedaan en veel gezien, maar de vele russen vallen een beetje tegen en in het koudere nattere weer in het noorden hebben we eigenlijk ook niet zo heel veel zin aangezien dit ons in Nederland al te wachten staat. Stiekem hebben we zin om de laatste weken op één van de eilanden in onze Aziatische thuishaven Thailand door te brengen. En waarom zouden we dit dan ook niet gewoon doen, niets of niemand houdt ons tegen. Owja op twee motorbikes na dan. Tja aangezien we er toch eigenlijk we een redelijke prijs voor terug willen hebben, anders gaat ons geld wel erg hard, maken we de meeste kans om ze te verkopen aan andere backpackers in Ho Chi Minh waar wij ze ook gekocht hebben. Vanuit hier is het ook de meest snelle en voordeligste manier om naar Bangkok te reizen dus dat komt goed uit. Behalve dat we nu op zo'n 450 km van Ho Chi Minh zitten, tja er zit niets anders op dan terug te rijden. Vandaag de olie van onze scooters nog maar eens laten vervangen en dan zullen we morgenochtend vroeg vertrekken. Eerst naar Mui Ne vanaf hier zo'n 220 km en vanuit daar na één overnachting nog eens zo'n 230 km naar Ho Chi Minh. Het wordt een lange rit, maar met het goede doel dat we straks de motorbikes voor een goede prijs kunnen verkopen. En daarna het vliegtuig pakken om de laatste weken te chillen op de Thaise eilanden, klinkt niet verkeerd toch!
Vanaf het hopelijk warmere en zonnigere zuiden zullen we onze laatste avonturen van onze tot nu toe fantastische reis beleven. We houden jullie op de hoogte en zien jullie snel in het voor ons nog eventjes verre Nederland.